Frambuaz

görüyorsun ya, ey cânü tenim,
...................................(böyle mi denir, içimden geldi)

ben ediplerden hikmet'li olanı severim. bu alıntı da oradan. memleketteki insanlardan birinden.
bir de çok sevgili sözlükten alıntı yapayım, daşşaklı sayılabilecek yazarların birinin gençlik entrylerinden, başlıktaki ilk entryden;
"cansever olanı, liseliyi etkileyecek şiir yazar. kuş, çiçek, böcek, "tatlı hayat" şiarından yazar. daha derinleşmez. ben sevmem, sevenine kurban"

***

yazmak istediğim çok şey var amma yazma isteğim sıfır.

***

küçük olanlar hatırlamaz, ilk telefonlarda (600 dolara ericson'un en berbat modeli) mesaj atarken telefon sorardı, "mesaja cevap istiyor musunuz." evet dersen, mesajın gittiği yere şöyle gelirdi mesaj, "mesaja cevap isteniyor, cevap verecek misiniz?" evet derdin, sonra cevap verirdin.
bu bana saçma gelirdi. sonra soru cevabı kaldırdılar zaten, isteyen mesaj attı, isteyen cevap verdi ve isteyen sustu.

***

parmaklarım kuruyor, aynı zamanda dudaklarım da kuruyor. son birkaç senedir, parmak kurumasına nivea sürmesini biliyorum ama dudaklara krem süremeye alışamadım. istiyorum ki, öpüleyim illa, öyle nemlensin dudaklar; ve sanıyorum ki, bu düşüncemde yalnız değildim ve değilim.

***

teyzemin 600 dolara aldığı telefon gibi, ablamın kullanmadığı dudak koruyucusunu, geç de olsa, ben kullandım hep, -vaktiyle-. ikinci el, sevilen birinin elini ikinci kere tutmak kadar heyecan verici olabiliyor bazen, onu o zaman keşfettim olabildiğince.

***

boş oturmanın, saçmalayabilme özgürlüğünün ve sözlükte dahi dalga yapabilmenin güzelliğini şimdilerde fark ediyorum. bunları keşfetmedim, biraz biliyordum ama, bildiğimi bilmiyordum fazlaca ve -önemlisi- bilinçlice.

***

bildiğimi bilmediğim diğer şeyse,
................yazmak istediğimde zaten yazıyordum, zorladığımda
fakat yazamıyordum pek
....................-belki biraz, şimdi olduğu gibi-
.....................................zorlayınca düşünüyordum dünyanın boşluğu hakkında

ve dünya gibi tüm arkadaşlık/dostluğun hakkında
.......ulaşıyordum her şeyin boş olduğuna, tekrar tekrar düşünüyordum varıyordum
..........................yazının ve bir gecenin sonuna daha
özlüyordum heyecan duyduğum anları, hayatın sıradan olduğu sıradan zamanda
......................gelmiyordu artık
......................hiçbir şey farklı
.............................................fakat yine de dönüyordu dünya.