hiç bişey beni yıllardır kullandığım klavyemin bozulması kadar üzemezmiş kısa vadede. en kritik tuş olan space bozulunca çöplük oldu emektar klavyem. nasıl da bilemedim böyle koyacağını bu durumun. yavrusunu kaybetmiş anne çita gibi oldum. ne yapacağımı bilemedim. eski kutular içinde bi tane yedek buldum neyseki. ama klavyenin klavye olduğu zamanlardan kalma, KORG gibi eşşek gibi piyano gibi ulan. aldım, kırılan eski space i düşünürken bu yeni samimiyetsiz space in alt tuşu ile arasında parlayan bişey gördüm. kalemin ince ucuyla arayı kaldırım space i yerinden çıkarınca o parlak şeyin zamanında bilgisayar başında yenmiş çikolatanın jelatininden kalan küçük bir parça olduğunu gördüm. hemen yanında bana ait saçlar, kuruyemiş, dökülen içecek kalıntıları, ekmek kırıntıları, cips artıkları ile minyatür bir çöplük olmuştu klavyenin dipleri. o an duygulandım, ''zaman ne çabuk geçiyor dedim''. maziye saygımdan dolayı hiç birini temizlemeden space i usulca üstlerine kapadım. artık eski klavyeme bakışım değişmişti. o benim hatırlarımdı, geçmişimdi, bendim o.
2 Comments:
-
10 Temmuz 2009 00:32
Oba, aynı cümleleri üç ay kadar evvel de ben kurdum. Altı senelik klavyeme çay döküldü ve bozuldu. Nasıl acıdır bilirim.23 Temmuz 2009 01:20ah keşke ben de ilk siz gibi farketseydim içindeki kuruyemişleri, kılları, cipsleri! Ben bunu ilk fark ettiğimde küçücüktüm, elma yiyip acıkmıştım. Bir gün böyle bu klavyenin tuşlarının çıktığını anladım. Fotoğraftaki gibi. Hissettiğim heyecanı anlatamam! Hem de geri de takılabiliyorlardı sorunsuz! Bir tuş, iki tuş, üç tuş(bir mumdur iki mumdur şarkısına dönmeden susayım) derken bir baktım klavyenin altında bir hazine var! karıncalar yuva yapmış space dalına. neyse işte ben böyle bir hazine bulma edasıyla tek tek tuşları çıkardım. sonunda dedim ki bunu ben yıkayayım. sabunlu köpüklü su yaptım kocaman kovanın içine! Sonra tüm tuşları ve klavyeyi suyun içine attım. Öyle acı bir hikaye işte. Klavye mis gibi kokuyordu, kese bile atmıştım tuşlara ama çalışmadı pislik. Yok babama söyledim "klavye bozuldu babağğğ" diye. "nasıl bozdun oğlum" sorusuna "yıkladım çok pislenmişti" demiştim de adam dumur olmuştu bi şey diyememişti. yok salak diyecek, dili varmıyor. sonuç olarak kendi geni. e küçüğüz bi de!
Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)