Frambuaz

Saat henüz yedi buçuk civarı olsa da annemler demlenmeye erken başladılar. En yakın arkadaşı, başka bir deyimle gankası çok dertliydi kocasından yana. Neyse şimdi bunlar içerdeler takılıyorlar. Ben de, nasıl sıkılıyorum nasıl anlatamam. Bir ara Dalen'i aradım. Hala Balık Adamlar Kürek Klubü'nden bahsediyor bu. Mına koyim senin emi, Caddebostan Sahili'nde çektiğin kürekler girsin sana, on kişinin sekizinin kadın olduğu ama Balık Kadın olamayan klubünde boğulasın diyip kapattım telefonu ve naapsam naapsam diye geviş getirmeye devam ettim. Ekşi'den bir şey okuyacaktım ki birden aklıma bizim bu Vidar'ın dün birkaçını okuduğum entryleri geldi. Kısa, öz ve hoş yazıyor kendi, zaten beynim işleme durum da, biçilmiş kaftan. Bazı entrylerde yemin ediyorum altıma sıçıyordum gülmekten ve ev çok sessiz olduğundan -sadece müzik var- annem noluyor lan burda diye geldi. Gene mi entry okuyon lan, kafam girsin sana derken hakkaten de öyle oldu, yüreği temiz mi diyim, ananemin dediği gibi aklıma her gelenin başıma da geldiği kevaşeyim mi diyeyim, bilemiyorum. Annem bir elinde içki bardağı, bir elinde içeri taşıyacak olduğu meze tabağıyla üzerime devrildi, göğsümden içeri içkisini döktüğü yetmez gibi, koca kafasıyla da başımda iflah olmaz bir şişliğe yol açtı. Neden peki neden? Kızım niye orospu kılıklı şuh kahkahalarıyla çınlatıyor evi diye. Sebep, Vidar'la yakın bir arkadaşımın başına gelen telefon salaklığı, tek farkla, Vidar çocukmuş bizim elemansa Türkiye'de az bulunan kariyerde bir dallama.