hayat


şöyle bir masada oturuyorum. karşımdaki adam elinde telefon, kabineye dün seçilen 2 bakanı ayrı ayrı arıyor, birkaç dakika konuşuyor, tebrik ediyor. masadaki diğer bir adam da yakınlarda 700bin tl kadar bir para kaybetmiş ticarette, amma masadaki en neşeli adam o. yan masada `celal sönmez` oturuyor. salonda eski milletvekilleri, bakanlar neyin filan da var.

tam karşı masada da, böyle bildiğin penelope cruz'un benim yaşlarımdaki türk versiyonu var, görsen erirsin. her öne baktığımda o'nu görüyorum ve eriyorum. salondaki en genç insanlar ikimiziz, göz ucuyla bakıyor gibiyim, hatta o da bana bakıyor gibi. lakin tanışmak filan imkansız o ortamda. pıstım ben.

az sonra kız babasıyla birlikte kalktı. ve o güzel insanlar, markasını dahi bilmediğim, ama görünüş olarak (sanıyorum motor olarak da öyledir) uçağa benzeyen bir araca binip gittiler.

3 Comments:

  1. Adsız said...
    umut sarıkaya'nın da bu tarz bi anısı vardı. ama sonlarınız benzememiş.
    tink said...
    e yazsaydın madem sonunu da. merak ettik şimdi.
    Adsız said...
    çatla, banane :A

Post a Comment



Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa